„Choruje ktoś wśród was? Niech sprowadzi kapłanów Kościoła, by się modlili nad nim i namaścili go olejem w imię Pana. A modlitwa pełna wiary będzie dla chorego ratunkiem i Pan go podźwignie, a jeśliby popełnił grzechy, będą mu odpuszczone.” (Jk 5, 14-15)
Sakramentu namaszczenia chorych udziela się osobom w podeszłym wieku lub w sytuacji poważnej choroby w ich własnym mieszkaniu, na każde wezwanie kapłana. Sakramentu tego nie należy kojarzyć ze śmiercią. Jak sama nazwa wskazuje, chrześcijanin przyjmuje go w chorobie. Jest to sakrament, który daje specjalną łaskę zjednoczenia ze zbawczym cierpieniem Chrystusa oraz łaskę chrześcijańskiego przyjmowania i przeżywania choroby. Sakrament namaszczenia chorych można przyjmować wielokrotnie.
Praktyczne wskazówki
Przy zgłoszeniu chorego należy określić jego stan zdrowia, a zwłaszcza czy jest on w stanie przyjąć Komunię Świętą. Prosimy nie czekać na ostatnią chwilę z wezwaniem kapłana do chorego, aby ten obrzęd nie stał się rzeczywiście „ostatnim namaszczeniem”.
Przed przybyciem kapłana należy:
- nakryć stół białym obrusem,
- na stole umieścić krzyż, świece, wodę święconą i kropidło, tamponiki z waty oraz czystą wodę w szklance i łyżeczkę (do ewentualnego popicia przez chorego),
- wyłączyć radio i telewizor.
Rodzina powinna uczestniczyć w obrzędzie otaczając modlitwą chorego.